Parsee Pasee เจ้านั้นช่างน่าถูกใจนัก

วาดเล่น+หัดลงสีไปด้วยในตัวครับ ก็ถือว่าดีขึ้นเรื่อยๆครับ
สำหรับฝืมือผม แต่ ถ้าเทียบกับคนที่ฝืมือเก่งๆ

 ก็ยังนับว่าห่างไกลนัก

แต่สิ่งที่ทำได้ก็คือหัดวาดไปเรื่อยๆเท่านั้นเอง

ส่วนเก่งไม่เก่งเดี้ยวค่อยว่ากันอีกทีครับ 

-

Mizuhashi Parsee from touhou 11 subterranean animism
พอดีช่วงที่พ่านมา ไม่ค่อยได้เล่นโทโฮ ซักเท่าไหร่

เลยเกิดความรู้สึกว่า เราห่างโทโฮไปนาน ที่ทำบ่อยๆก็มีเพียงแค่ไล่เช็คข่าวจาก 
บล็อก ท่าน Sabre เรื่อยๆเท่านั้น คิดได้ดังนั้นก็เลยลองวาด

ตัวละครในโทโฮดูซักหน่อยเป็นไง ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่ละครับ
สำหรับผม พาซี่ คือตัวละครที่ชอบที่สุดในภาค 11

เพราะว่า เป็นตัวละครที่เหมือนคนธรรมดามากที่สุดในแง่ของความริษยา

ทุกๆคนย่อมมีความริษยา ไม่มากก็น้อย เพียงแต่

เราจะนำความริษยานั้นมาแปรเปลี่ยนในรูปไหนเท่านั้นเอง บางคนก็อาจจะอิจฉา บางคนเปลี่ยนเป็นแรงขับ และนำไปพัฒนาตัวเองให้เคลื่อนไปข้างหน้า 
ยกตัวอย่างเช่น คนที่ไม่มีพรสวรรค์กับ คนที่มีพรสวรรค์
คนที่มีพรสวรรค์ สามารถ ทำสิ่งต่างๆได้ง่ายดาย

แต่คนที่ไม่มีพรสวรรค์นั้น ไม่สามารถทำแบบคนที่มีพรสวรรค์ได้ในเวลาอันสั้น

จึงเกิดเป็นความอิจฉา และ ริษยาตามมาเป็นลำดับ ทีนี่ ขึ้นกับบุคคลแล้ว

ว่า จะนำความริษยาที่เกิดขึ้นนั้น ไปใช้ในด้านไหน

ซึ่งบางคนอาจจะเริ่มจากการอิจฉาและลงท้ายคือเกลียดไปเลย

 แต่ทว่า มีบางคนที่นำความอิจฉานั้น ไปเป็นแรงขับเคลื่อน

เพื่อให้ตัวเองทำสิ่งนั้นได้ แม้จะต้องลงมือหัดทำ ซ้ำๆ หลายสิบหรือหลายร้อยรอบ

ผมรู้สึกชื่นชม คนที่อิจฉาประเภทหลังมากกว่า เพราะสิ่งที่เขาได้ทำนั้น

มาจากแรงใจล้วนๆ แรงใจที่อยากทำได้แบบคนอื่น 

ว่าจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับ พาซี่ ไปไปมามา กลายเป็นนอกเรื่องไปซะยาวเลยแฮะ 

-
-
วันที่ผมกำลังพยายามอย่างหนักในการหัดวาดรูป
jnkillerqueen

ทำไม บล็อกทำเกม จึงมีแต่ภาพวาดฟระ

Incase of Guless

Lotus Flow : boss stage2 บึงร้อยดอกบัว

ระหว่างที่ผมนั่งๆทำงานหลวงไปเรื่อยเปื่อยนั้นเอง

ผมเพิ่งนึกได้ว่า ผมไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเกี่ยวกับตัวเกมเลยช่วงนี้

ได้แต่นั่งวาดๆๆๆ รูปตัวละครในเกมไปเรื่อยเปื่อย เพราะฉะนั้น

ก็เลยลงรูปวาดตัวละครในเกมแบบที่ได้เห็นนี่ล่ะครับ

ส่วนตัวเกมที่ค้างไว้นั้น น่าจะรอให้งานประจำ พ้นช่วงคริติคอลนี้ไปก่อน

ถึงจะมีเวลาทำอย่าจริงจังและต่อเนื่อง

-

-

-

-

วันที่ตี2ครึ่งแล้ว ผมยังต้องอดนอนทำงานหน้าคอมพ์

jnkillerqueen

ช่วงเวลาทอง Golden time

ไม่ได้เกี่ยวกับเมะ เรื่องโกลเด้น ไทม์หรอกครับ

เพียงแต่นึกถึงเรื่องเกี่ยวกับ ช่วงเวลาที่มีค่าบางช่วง

ที่ได้เกิดขึ้นในชีวิตของคนเรา เช่น สมัยเรียน  รักครั้งแรก

การจบการศึกษา และอะไรอีกหลายๆอย่าง ที่เกิดขึ้นมา

โดยเฉพาะ ก่อนหน้าที่จะลงมือเขียนเรื่องนี้ ได้คุยกับเพื่อนๆ

ที่อยู่ในบอร์ด IRPG ที่ผมสิงอยู่เป็นประจำนับตั้งแต่สมัคเข้าไปได้

เกี่ยวกับเรื่องราวเมื่อสมัยเยาวัย (นานมากแล้ว ฮา)

ทั้งเรื่องเกมส์ การ์ตูน และของสะสมทั้งหลายแหล่ที่นึกขึ้นได้

เรื่องราวเหล่านี้ นับได้ว่าเป็น ความทรงจำที่มีค่า ดุจทองคำก็มิปาน

บางครั้งเรื่องในตอนเด็กๆ ที่เราลืมเลือนไปนานแล้ว

ก็ผุดขึ้นมาเหมือนเห็ดโคน หลังจากที่เราได้คยกับคน ในยุคเดียวกัน

หรือคนที่มีความสนใจในสิ่งคล้ายๆกัน ไม่แน่ อนาคต อีก 10 ปี หรือ 20 ปีข้างหน้า

วันที่โลก หมุนไปอย่างรวดเร็ว จนบางครั้งเราตามไม่ทัน

ในวันที่ ทุกๆอย่างกลายเป็นดิจิตอลแบบเต็มสูบ ทั้ง หนังสือ ของเล่น เกม

และบังเอิญผมนึกถึงเรื่องพวกนี้ขึ้นมา ความทรงจำที่ได้คุยเรื่องพวกนี้

อย่างสนุกสนาน อาจกลายเป็น Golden Time อีกเรื่องหนึ่งก็เป็นได้

เพราะชีวิตของเราสั้นมาก บางครั้ง อะไรหลายๆอย่าง

ที่เราได้ปล่อยให้เลือนหายไปในความทรงจำของเรา

นับว่าเรื่องราวเหล่านั้นน่าเสียดายยิ่งนัก

เพราะฉะนั้น ผมเลยตั้งใจจะเก็บเรื่องที่ดูเหมือนไร้สาระพวกนี้ไว้อย่างดี

ในลิ้นชักความทรงจำ เพื่อที่ในอนาคต ผมจะได้รู้สึกว่าโชคดีมาก

ที่เกิดมาแล้วได้เจออะไรหลายๆอย่างที่สนุกสนานและเป็นความทรงจำที่ดี

-

-

-

วันที่ผมอู้จากการเขียนเกมส์ มายั่งนึกเรื่องไร้สาระ

jnkillerqueen